Ongeloof, schok, verdriet, diep medeleven … gevoelens die passen bij de plotselinge dood van ons sympathieke, innemende bestuurslid George Coppens.
Op vrijdag 25 maart maakte een ski-ongeluk in de door hem zo geliefde Franse Alpen een einde aan zijn leven.
George was een fantastische vrijwilliger bij Alpe d’HuZes. Altijd positief, altijd scherp. Natuurlijk zijn alle vrijwilligers ons dierbaar, maar George was niet zomaar een vrijwilliger. Sinds George negen jaar geleden toetrad tot de raad van toezicht heeft hij de organisatie nooit meer verlaten. Een geluk en een voorrecht voor Alpe d’HuZes.
Als uiterst kundig rvt-lid heeft George er samen met toenmalig rvt-voorzitter Ed Kronenburg voor gezorgd dat er een sterke raad van toezicht kwam. Hij zag erop toe dat de financiële huishouding volledig op orde was. George twijfelde geen moment om tijdelijk in de rol van bestuursvoorzitter te stappen, toen daarvoor een beroep op hem werd gedaan. “Ik wist niet dat voorzitter zijn van Alpe d'HuZes ook zoveel energie kan geven”, zei George vorig jaar toen hij het voorzitterschap overdroeg. Met zijn duidelijke en menselijke benadering legde George de nieuwe basis, waarop Erik Jutstra nu kan doorbouwen.
Tot 25 maart was hij nog bestuurslid. En vanaf nu voor altijd aan Alpe d’HuZes verbonden en in onze harten gesloten.
George wist niet van ophouden. Een echte Alpe d’HuZesser: opgeven is geen optie. Ons motto paste een-op-een bij George. Hij ging ervoor met hart en ziel. Hij wist zijn hechte gezinsleven en zijn drukke werk te combineren met een enorme inzet voor Alpe d’HuZes. Actief in de organisatie, maar ook daarbuiten in de contacten met het KWF en als boegbeeld in de communicatie.
Met de grote intelligentie van zijn hart zette hij het enthousiasme van alle vrijwilligers, de bijbehorende emoties, discussies en dadendrang om in één grote collectieve en positieve beweging met een klinkend eindresultaat. Vooral de afgelopen twee jaar, toen COVID roet in het eten gooide, hield George als geen ander het vuur brandende en de mensen bijeen.
Net als wij allemaal keek hij uit naar juni van dit jaar, om weer naar onze berg te gaan. Want het kon weer, het mocht weer. Het gaat ook gebeuren. En George is erbij. Wij gaan hem daar herdenken. Hij fietst of loopt met ons omhoog als wij proberen ons grote verdriet over zijn plotselinge overlijden een plaats te geven.
***
Vaarwel George. Dank voor je grote inzet, je vriendschap, je aanstekelijke levenskunst, je joie de vivre, je medemenselijkheid, je charisma en je belangstelling voor de ander. Diepbedroefd nemen wij afscheid van je. Wat zal je worden gemist.
We leven van harte mee met je gezin, familie, vrienden en collega’s.
***
(Het nummer Snow van de Red Hot Chili Peppers – dat zijn vrouw Roosmarijn tijdens de herdenking voor George uitkoos – krijgt een plaats op de Alpe d’HuZes-playlist.)
