Linda Smulders- van Kemenade

Alpe d'HuZes 2024

AMOUNT RAISED

2814.50

Waarom ik meedoe aan Alpe d'HuZes

In juni dit jaar werd onze familie geconfronteerd met kanker.
Mijn grootste nachtmerrie werd werkelijkheid... maar niet voor mij, maar mijn (kleine) zusje had dat ... knobbeltje gevoeld. De wereld verdween even onder onze voeten.
Gelukkig zijn door de onderzoeken van de laaste jaren haar kansen en die van vele andere mensen heel erg gegroeid.

De drijfveer voor deze weg naar de top van de berg, die we samen met de familie gaan afleggen, lopend fietsend of als supporter lijkt me duidelijk.
Geld ophalen voor dit o zo belangrijke doel. Met een evenement waar ook echt elke euro naar onderzoek gaat!

Want... als wij niets doen.... wie dan?

My Achievements

Ik heb me ingeschreven

Foto's toegevoegd

Zelf een eerste donatie gedaan

Vijf donaties ontvangen

Streefbedrag gehaald

Streefbedrag hoger dan 3500 ingevuld

Emails verstuurd

Pagina gedeeld op social

Donateurs bedankt

My Updates

Vriend of Vijand?!

"De berg wacht zij strekt haar armen uit""vriend of vijand wat zou het zijn?" Nou daar kan ik nu wel antwoord op geven.. donderdag was het even mn vijand. Maar nu we terug kijken op een bijzondere week, waar opgeven geen optie was, waar we elke keer wanneer we met een auto of bus naar boven of beneden reden dacht "tjee dit hebben we echt gelopen" en waar we hebben gejankt, maar ook gelachen en vooral z'n dierbaren herinneringen hebben gemaakt met familie en vrienden. Kan ik nu toch wel zeggen dat de volgende keer wanneer ik daar kom de alp mn vriend is! Het was een zware tocht, vooral voor ons Lars. Na de eerste 2 hellingen ging hij eigenlijk al echt stuk, maar hij heeft doorgezet. En voor mij zelf was het ook makkelijker volhouden omdat hij veel wilde rusten. Sssst niemand zeggen 😉 net voor bocht 7 kwamen we Ben tegen. We hebben even mn zn 3e op een muurtje gezeten en zo gehuild met zn 3e omdat vlak daarna de kaarsen voor hanneke kwamen. Een heel triest, maar zn mooi moment om dit met je man en kind te mogen delen! Wat ook bijzonder is, is dat in veel bochten mensen klaar staan met fruit, tukjes voor het zout, bouillon etc etc. Mensen die vooral Lars zijn naam roepen "Lars kom op jongen je bent een kanjer!" En dat gaf hem steeds weer een duwtje omhoog. Het is moeilijk te beschrijven hoe trots ik op die jongen ben en zijn doorzettingsvermogen, maar ik denk dat je je er wel wat bij kan voorstellen. Gister avond was het afsluitende feest met een optreden van pater moeskoen. Een groot feest was het. Aan het einde kwamen nog even de nummers "dichter bij de hemel" en "geef niet op" ook zn mooi en dierbaar moment. Op dat moment kwam bij ons allemaal de emotie van een k't jaar eruit. We stonden met alpe du Best in een grote kring en de waterlanders kwamen er als een grote waterval uit. Maar wel heel fijn om zo het afgelopen jaar te hebben mogen afsluiten. 6 juni zou voor ons altijd een bijzondere datum blijven. De dag dat mirjam in 2023 de diagnose kreeg, en de dag dat we de gitzwarte bladzijde hebben mogen achterlaten op de Alpe! Ik wil dan ook gelijk even een paar mensen bedanken. Natuurlijk onze sponsoren, met jullie euro's wordt het mogelijk gemaakt dat nog meer families in de toekomst dierbaren herinneren kunnen blijven maken! En natuurlijk de school van onze kinderen. Dat jullie het hebben toegestaan dat 6 kinderen bijzonderverlof op mochten nemen, en dat jullie de moeite hebben genomen om mee te werken aan Lars zijn kerstkaarten actie en niet te vergeten het werk wat jullie hebben gehad aan de toetsen die onze kinderen moesten inhalen. Dank je wel, dat jullie onze kinderen de mogelijkheid hebben gegeven om deze bijzondere familie gebeurtenis te beleven en af te sluiten! En dan natuurlijk onze supporters, die mee zijn gereisd naar zuid-frankrijk. En hebben gesteund waar nodig. Maar vooral dat we dit hierdoor samen hebben mogen beleven met de hele familie en naaste vrienden! En als aller laatste een van de krachtigste vrouwen die ik ken, mn kleine zusje Mirjam. Smir tnx voor wie je bent en voor wat we samen hebben mogen beleven. En door al dat geld in het verleden van de alp voor onderzoeken nog gaan beleven! Op naar een nieuw positief hoofdstuk we laten die shit achter in Frankrijk en nemen de mooie herinneringen mee! Dank jullie wel allemaal voor het lezen van mn blogs... hoop dat jullie ze leuk vonden, ik vond het iig leuk om te doen! Dank iedereen voor de steun en support! Dikke knuffel, Linda Ps. Doneren kan nog altijd 😉

Dichter bij de hemel kom je niet...

Dichter bij de hemel kom je niet... het nummer van de alp. Gisteravond was de Frans Nederlandse avond in het dorp onder aan de Alp. Het is een gezellige BBQ georganiseerd door de franse bewoners voor de Nederlanders. Super leuk evenement. We zijn er met de bus van en met het team de berg afgedaald en hebben daar met zijn allen een bijzonder feest mee gemaakt. Dichter bij de hemel kom je niet is een lied wat je hier meerdere keren hoort... ook nu werd het live gespeelt. De hemel... het gene waar ik zeker weet dat, wanneer deze bestaat, de mensen die aan kanker (vrij jong) zijn overleden in onze familie zich bevinden. Zoals opa, mijn oom maar ook zeker mijn schoonmoeder Hanneke. Die nog altijd enorm gemist wordt door ons. En dan komt zn nummer.. ik houd het al niet droog omdat je aan haar denkt, maar dan staat Aukje daar... "tante Linda kom hier naast mij" met een streng wijzend vingertje en een stampende voet naast haar als gebaar dat ik daar moet komen staan... braaf zoals ik ben doe ik dat maar. Ze slaat een arm om me heen en wil samen met me dichterbij de hemel zingen... pfff zn speciaal moment.. helemaal toen het besef daar was dat ik daar ook had kunnen staan zonder mijn zusje, met een kind naast me zonder moeder... sorry mensen het klinkt heel hard maar deze ziekte is hard! Maar goed.. ons mirjam kwam vrolijk van de wc af gehuppelt en er was niks aan de hand. Maar dit bijzondere moment met mn nichtje zit wel mooi in mn zak... En dan vandaag... De Alp duZus... oom zn speciaal evenement, de vrijwilligers die willen beklimmen op deze dag de alp. Heel belangrijke mensen, dus om een uur of 11 naar beneden gegaan om de met de klapper binnen te halen. De klapper is een stuk papier wat herrie maakt als je er mee tegen je hand slaat... nou ik heb ook de laatste al klappent binnen gehaald met een korte pauze om te gaan eten dus je kan je voorstellen hoe mn hand en arm voelt... maar ja ja die heb ik niet nodig om te lopen dus... boeiend!! En nu is het nog een paar uur voordat we starten... Ben is pannenkoeken aan het bakken voor morgen. Lars heeft de spanning zo hoog zitten waardoor alles lastig is.. en ik... ik denk ik kom wel boven... zo lekker slapen en om 2 uur opstaan... en dan gaan we beginnen opgeven is geen optie dus we gaan er voor! Volg ons op de live stream van facebook, de live uitzending van SBS waar je in de middag tussen 2 en 4 ergens (ligt aan wanneer we boven komen) ons mirjam kan zien in een interview maar het aller belangrijkste is... doneer! Iedere euro telt. En iedere euro bij stichting alp duzes gaat ook daadwerkelijk naar onderzoek!

Gepakt en bezakt...

Nou daar zitten we dan... gepakt en bezakt, de spanning stijgt, heb ik alles bij? De laatste dingen hangen (zoals linda befaamd) nog aan de was lijn, dus hoop dat we ze morgen niet vergeten. Het is bijna een half jaar na mijn laatste blog, en een jaar na de eerste diagnose van ons mirjam.. aan de vooravond van onze reis naar de alp. De alp... die magische berg, waar opgeven geen optie is en waar in het lied wordt gezongen"dichter bij de hemel kom je niet"... de hemel...hoe zou die zijn?... gelukkig hoef ik daar voor mijn zusje niet naar toe te lopen, maar heb ik/ wij het geluk dat we samen met haar naar de top mogen lopen. Ik heb een half jaar niet geschreven, ook omdat alles goed ging, op ons mirjam dr blog haar hele verhaal al stond, en ik eigenlijk niets te schijven wist... maar nu... nu het zo dichtbij komt, komt alles zo hard terug... vanaf het eerste moment dat ze ons vertelde dat ze ziek was, waar het familie gesprek ineens een andere wending kreeg, waar Ben voor werk een paar dagen weg was, en ik heb gehuild.. gehuild... mijn god wat heb ik gehuild... omdat je grond gewoon onder je voeten weg geslagen wordt, waarom mijn kleine zusje? Waarom een jong iemand die vol in het leven staat, met een jong gezin en een nieuw bedrijf? Maar nu een jaar verder het besef.. dat je die berg op mag lopen, met haar en onze naaste familie. Die allemaal mee gaan, tot de broers en zus van onze vaders en moeder toe... Dat we dit met ze allen mogen beleven, door het geld wat in het verleden is opgehaald... ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Die ervaring is echt onbeschrijfelijk. Mirjam had de snelst delende trippel negatieve, zeer ernstige vorm van borst kanker... een aantal jaar geleden had ze het niet gehaald, maar door alle onderzoeken en het optijd signalen en snel handelen heeft ze het gered. Goed, ze had dan ff nergens tiet voor, maar ook dat hebben ze weten te reconstrueren, en nu heeft ze weer genoeg. En als ik dan nu zo naar mijn zusje, met mooi geverfd (nieuw) 😀 haar, dan ben ik blij dat ze er nog is. Maar vooral trots... trots hoe ze dit als een zeer krachtige vrouw heeft doorstaan. En voel je de motivatie nog erger om geld op te halen, geld voor dit mooie doel. Zodat in de toekomst nog meer families zo deze kut periode achteraf hebben mogen ervaren, want wat is er nou mooier dan deze kut ziekte waar 1 op de 2 mensen mee te maken krijgt chronisch te maken ipv dodelijk? Nou dat was genoeg sentimenteel gelul.. je kan ons ook volgen als je dat leuk vind. Op de facebook pagina van ons team (alp du best 4) zullen we dingen posten live vanaf de berg. Maar natuurlijk ook in de dagen vooraf. Ook kun je de officiële alpe d'huzes app downloaden en dan kan je onze geklokte tijden zien... zo zie je waar we ons op de berg bevinden. En doneren kan natuurlijk ook nog steeds! Op onze pagina's kun je via ideal heel makkelijk geld doneren. Iedere euro helpt!

D-day

Pfff wat een dag... vandaag was de dag waarop Mirjam geopereerd werd. Eigen keuze... had ik ook gedaan... eraf met die tijdbommen... En ondanks we er doorgaans een gezonde porsie zwarte humor overheen gooien, ben ik gister avond met een klap geland in de werkelijkheid en vanmorgen met een groot tranendal wakker geworden na ee n hele korte nacht. Zo gek, je weet dat het gaat komen maar toch... Gelukkig is alles vrij snel en heel goed gegaan, om 3 uur belde ons mir al heel joviaal op dat ze dr weer was, dat ze geen "tiet" meer ergens voor had en vooral dat er hele dikke mooie duiven voor dr raam zaten.. tja het kind zat natuurlijk onder de morfine maar Mirjam in een jolige bui of met een porsie morfine is moeilijk onderschijt in te maken... wat een opluchting was het wel, mn kleine zusje was er weer, goed en luidrugtig als altijd... alles zag er heel goed uit, en dit is nou precies waar ik die alp voor op ga, niet voor de prestatie, maar voor dat geld voor onderzoeken. Door dit geld en de onderzoeken die daarmee gefinancierd zijn in het verleden is het mogelijk gemaakt dat die super agresive vorm de kop ingedrukt word en dat ik mn kleine zusje opgewekt na een zware operatie aan de telefoon heb. Ze is er nog niet, maar D-day is dan toch goed verlopen! Tijdens het bezoekuur mochten we gelukkig even bij haar, ik ben met Mark na het appje (en de laatste happen eten) gelijk in de auto gesprongen. Na de lelijkste ballon te hebben gekocht in het ziekenhuis, naar ons Mir. Daar zat mevrouw kwebbelend met ons pap en mam die naast dr bed zaten. Niks aan de hand leek wel. Dat was zo fijn! Ik ben blij! En ga nu lekker met een goed gevoel slapen! Enne.... vergeet niet op een van onze teamleden te doneren he! als je nog wat budget over hebt in 2023... super belangrijk dat ieder familielid zo kan binnen komen in de kamer van hun zieke dierbare!

Druk druk druk....

Ja daar zijn we weer... dr is ff overheen gegaan maar ik heb het weer opgepakt om een blog te schrijven. Deze tijd met die oude man, die zo nodig van Spanje naar Nederland wilde komen om hier heel de boel op stelten te zetten, is met 3 kinders ook eigenlijk echt niet te doen om nog iets anders bij te houden. mn leven bestaat op dit moment uit cadeaus regelen voor van alles en nog wat, zorgen dat die oude overal langs kan komen om ze te geven, een beetje proberen te sporten, het huishouden, werken, acties voor de alpe, de caravan winterklaar maken en nog heel veel meer... en nou hoor ik jullie denken... en project gezond dan?... nou das echt niet te doen in deze maanden. Chocolade, wijn, borrelplanken en borrels vliegen je om de oren dus ik heb het tot na de kerstvakantie ff opgegeven. Ik ga net als ieder mens in Nederland die zichzelf te dik vind met goede moed beginnen in januari 🤣. Nou en verder hebben we natuurlijk heel veel gedaan de afgelopen tijd. We hebben tot 1 dec een wijn actie lopen. Echt goede wijn, ik bestel ieder jaar minstens een doos bij alpe du best en met enige regelmaat drinken we er een glaasje na het sporten van. Het is namelijk sport drank want er staan fietsers op het etiket. En we moeten toch ons vocht niveau weer een beetje aanvullen als ons huilendvet hard heeft lopen huilen (lees zweten) Dus top wijn! Vooral bestellen bij mij, 10tje de fles 6 euro naar duZes! En verder natuurlijk de kerstkaarten actie van onze Lars waar we druk mee zijn... helaas zijn de kids op school nog helemaal met hun hoofd bij de sint maar is er door sommige toch aardig verkocht en kan Lars straks weer een mooi bedragje op zn actiepagina storten. We zijn ook ,zoals je hebt kunnen lezen op de pagina van ons mir, naar het Radboud geweest voor een rondleiding bij de onderzoeken die worden gedaan met het geld van de alpe. Wat veel mensen niet weten is dat het geld van de alpe ook echt iedere euro naar onderzoek gaat. Onderzoekers vragen geld aan bij stichting alpe d'huzes en niet bij het kwf, wat ik altijd gedacht heb. Super goed! En ook heel mooi maar ook confronterend om dat van dichtbij te mogen zien. Wij hebben de rondleiding op genetica gedaan, voor mij/ons natuurlijk heel belangrijk. Veel mensen vragen dan ook aan mij laat jij je ook onderzoeken?... ja dat doe ik, zeker weten, borstkanker is namelijk al echt jaren een nachtmerrie voor mij en ik vind ook al jaren dat ze eerder moeten controleren. Maar waarom heb ik het dan nog niet laten doen?... nou heel simpel antwoord... ik heb mn hoogste eigenrisico en daar is nog niks van op... die zet ik volgend jaar omlaag aangezien het nu nog een maandje is, en als Mirjam niet ziek was geweest ik ook niet naar de dokter was gegaan. Dus januari laat ik me controleren. Bijkomend voor deze beslissing is nog dat er uit ons mir dr gen onderzoeken niks is gekomen dus de beslissing om te wachten maakt dat wel makkelijker. Dus komt goed. Afgelopen weekend zijn we naar onze caravan in de ardennen gegaan... 1 nachtje maar want we hadden natuurlijk vrijdag een sinterklaas activiteit. Maar goed, aangezien het min 5!!! Gaat worden dit weekend in de ardennen, moesten we er zeker van zijn dat er geen water meer op, of vloeistoffen die konden bevriezen zich in, de caravan bevonden. Maar goed ook, want het kraantje van de boiler stond blijkbaar wel dicht. Dus toen we er toch waren ook maar gelijk ff een wandelingetje gemaakt in het bos grenzend aan de caravan. Het was natuurlijk nat, en omdat er een muis of rat gehuisvest in mijn laarzen had, toch maar met sneakers het bos in... top idee.. vooral omdat ik met 4, nogal avontuurlijke mannen, samen leef die het nodig vinden om van het pad af te wijken, en het bos dwars te doorkruisen omdat dat korter is en je mooie dingen ziet. Dat laatste is zeker waar, verschillende holen van beesten, wildzwijn sporen, verse herten poep en zelfs een hert in de verte... eerlijk is eerlijk... we hebben het daardoor gezien. Dus.. was een top wandeling! betje jammer van de drijfnatte sokken. Volgende keer weer...

Foutje

Oeps dubbele tekst geupload...

Actie Actie Actie!!!

De laatste dagen zijn wel intensief geweest met betrekking tot de ziekte van ons mir en de alpe.

Maandag ben ik zoals jullie hebben kunnen lezen op de blog van ons mirjam, (https://www.opgevenisgeenoptie.nl/fundraisers/MirjamKuijten-vanKemenade) met haar mee geweest naar de verpleegkundige die haar begeleid in haar traject.
Paul kon niet met haar mee, ze wilde best alleen maar als ik het leuk vond mocht ik ook wel ff mee, dan kon ik zien hoe het er daar uit zag... nou ja, leuk is het natuurlijk niet, maar fijn om mee te gaan wel.
Na een dikke uitloop was ze dan eindelijk aan de beurt... Woorden die bij bloedwaardes horen vliegen me om mn oren, allemaal abracadabra voor mij maar gelukkig wist ons mirjam wel waar ze het over had. dat scheelt weer. 
In haar verhaal kun je het lezen, maar kort samengevat, het was niet goed genoeg voor een nieuwe chemo, dr lichaam moest met een transfusie vandaag extra herstellen en volgende week mag ze pas weer aan de cocktail.
Ze meende ook nog ff foto's te moeten maken van ons samen in het ziekenhuis, denk dat ze me wilde terug pakken voor de mickey mouse oren want ik zag er echt op mn best uit, en in zn ziekenhuis voelt selfies maken echt voor schut.
Maar goed we hebben het dan toch gedaan.

Gister avond was de eerste vergadering van ons team. we hebben informatie gekregen over hoe alles in zijn werk gaat, en over de verschillende sponsor pakketten. 
Als je als bedrijf wil sponsoren vraag dan even naar de verschillende pakketten. 
Je kan namelijk met je logo op de team jas, polo, banner en zelfs op het koersshirt. wij lopen en fietsen met onze eigen verkochte logo's en hoe stoer zal het zijn wanneer jij daarbij staat!

Vandaag heb ik met en bij Lars op school zijn kerstkaarten actie gelanceerd. Om Lars zn actiepagina te vullen mogen alle  kinderen van de Zevensprong een tekening maken en van die tekening laten wij dan kerstkaarten maken.
Deze kunnen ze per setje van 5 bestellen en gaat de opbrengst naar Lars zn pagina.
Nou de lancering was me wel wat zeg... Ik ben met Lars (en Hanneke) alle klassen rond gegaan.
Daar heeft hij zijn verhaal gedaan en verteld wat de alpe d'huzes in houd en waarom hij mee doet. 
Super knap en ik stond dan ook als trotse moeder met af en toe ondersteuning langs de zijlijn. 
Groep 8 was een beetje spannend maar groep 3 ging echt super!
Ook al hadden wij toestemming van de directie, wat heel fijn was is dat alle leerkrachten even tijd voor Lars maakte en hem echt even zijn verhaal lieten doen.
De kinderen luisterde ook heel aandachtig. 
Schrikken is dan wel hoeveel kinderen weten wat kanker inhoud en hoeveel kinderen er zelf echt heftige verhalen kunnen vertellen.
Heb mn tranen toch een aantal keer weg moeten slikken. 

Zo zie je maar weet dat het echt belangrijk is om geld op te halen voor het onderzoek naar kanker!

Eerste week voorbij....

Zo de eerste week is weer voorbij... hoe deze is gegaan? Kwa activiteit best goed eigenlijk, ik ben naar de sportschool geweest, heb een vrij actieve tennisles gedaan en heb heel veel gelopen en gesjouwd. Als je vraagt hoe is het met project gezond gegaan... nou gewoon ruk. Mijn chef-kok was namelijk voor culinair onderzoek (teminste als ik zie wat ze allemaal naar binnen hebben gewerkt) in Brussel. Nou ja, hij zei voor werk, maar ik kijk daar net iets anders tegen aan met al die fotos😜. Dus het menu van mij en de kids bestond uit spaghetti, stampot, de gele M en dat soort voedsel. Niet heel erg project gezond waardig dus... maar goed, zojuist met het boek op schoot bij de appie de bestelling gedaan dus maandag daar toch echt ook maar aan beginnen... in het weekend hebben we een uitvaart gehad van de moeder van de oom van Ben. Helaas is ze ook aan kanker overleden, maar heeft de familie ipv bloemen een donatie aan stichting alpe d'huzes gevraagd. Een super mooi doel natuurlijk! Uitvaarten zijn natuurlijk altijd heftig. En bij de muziekstukken moet je het jezelf maar altijd afvragen, houd ik het droog. Nou ik kan je vertellen.. das niet gelukt. Mijn favo nummer, Door de wind werd gedraaid. Dit nummer heb ik vanaf moment 1 dat het op tv bij beste zangers was al een super nummer gevonden. Heb het tijdens het schilderen zelfs het een keer zo hard mee gezongen dat ik van de buurvrouw een appje kreeg "mooi nummer he?" Maar tegenwoordig heeft het nummer nog Al een zware lading. Stef Bos heeft het geschreven voor zijn moeder die overleed. Het gaat over de storm waarin je zit als je dreigt iemand te verliezen... nou zolang als ik mij kan herinneren ben ik emotioneel echt 2 keer in mn leven stuk gegaan, en dat was 2 keer op dit nummer. De eerste keer kwam het op de radio de dag na het slechte nieuws van ons Mirjam, en de 2de keer afgelopen weekend op de uitvaart... gelukkig gaat het goed met ons mir. Ik krijg vanzelf sprekend heel vaak de vraag "hoe gaat het met jullie Mirjam" en tot op heden kan ik gelukkig zeggen "goed". Maandag ga ik met haar mee naar de oncoloog. Fijn om dit te kunnen en mogen doen. Om van dichtbij haar proces te zien, mee te maken maar vooral te ondersteunen. En ik hoop dat nog lang te mogen doen.. want ik kan dr niet missen! En dat gaat natuurlijk niet gebeuren ook, want door al dat geld wat jullie hebben gedoneerd in het verleden zijn haar kansen zo enorm gegroeid. Dus heb je nog een beetje over voor onze actie pagina's? (Oja sorry voor de foto mir😁)

De eerste keer sportschool...

Nou daar staan we dan op mn vriend... nouja vriend, eerlijk gezegd de vijand. Maar goed het is voor een goed doel zullen we maar denken. En hier die paar minuten op dat apparaat afzien is natuurlijk niks als die cocktail die woensdag weer in ons mir gespoten wordt. Dus wat zeik ik.. om de tijd maar ff te doden maar ff een blog typen en zonder handjes vast te houden aan het lopen... heb ook het gevoel dat ik ieder moment er vanaf kan pleuren maar goed... ik heb na mijn vorige blog verbaasde reacties gekregen dat ik kon schrijven. Tja mensen dat kan ik, sterker nog ik was vroeger op school best goed in verhalen bedenken en gedichten schrijven. Beetje jammer alleen dat het niet foutloos gaat door mn handicap en daardoor mensen het niet kunnen lezen. maar ach iedereen heeft wel wat toch? Oké, terug naar het nu. Ik sta hier op dat kak apparaat berg op te wandelen. 7 procent... 5 km per uur, gaat lekker dus... 7.30 min zijn we op weg, ben nu al kapot.. Dat gaat wat worden... niet gek ook want het nadeel van de e-gym die we net hebben gedaan is dat ik kon zien dat ik 24 april voor het laast geweest ben... super slecht natuurlijk, maar de sportschool was blij met de sponsoring. wel fijn trouwens dat na 5 min de verzuring weg is en het wat relaxter loopt. omdat het druk is staat Angeline niet naast me op de loopband. Super saai dus... kak, pleur er weer bijna vanaf omdat ik te ver naar achter ging en mis grijp door het typen. het is nu 10 min (kan lopend niet heel snel typen) dus ga stoppen! Tot de volgende!

Eerste stapje de Berg op...

Sommige hebben het misschien gelezen maar ons smir heeft mij uitgedaagd een stukje te schrijven op mijn pagina. Dus bij deze, voor de vrouw die zoveel kracht toont en respect verdient mijn eerste blog... Eigenlijk weet ik niks om te schrijven maar goed... Ik kan nu natuurlijk een heel sentimenteel verhaal houden over mn zusje, schoonmoeder en al die andere familieleden en vrienden of ouders van vrienden die aan kanker (noem het beestje het liefst bij de naam) lijden, hebben geleden of zijn overleden, maar blijf liever iets positiever. Wel vind ik dat de sportieve prestatie van dit alles niet zo van belang is. kijk, die mensen die ziek zijn lijden veel harder dan een beetje pijn in je spieren en kapot gaan doordat je net te weinig conditie hebt opgebouwd. Dus dit is peanuts vergeleken bij wat bijv ons mir moet doorstaan. Wat echt telt zijn de euros die wij met zn allen binnen slepen voor dat onderzoek, zodat mijn kinderen en hun generatie misschien leven in een wereld waar kanker chronisch kan worden gemaakt of zelfs genezen Als wij niets doen, wie dan? (Ej klinkt als een mooi liedje) Maar goed dat had ik geloof ik al een keer gezegd. Dus misschien toch maar ff een verhaaltje hoe we begonnen zijn om in topvorm (voor zover dat kan) te komen. Afgelopen week zijn wij met onze familie een week naar landal geweest. De geplande vakantie naar Turkije werdt vanwegen Mirjams ziekte verplaatst naar een lokatie dicht in de buurt van het ziekenhuis. Niet erg want alles gaat voor genezing vanzelf sprekend voor... Tijdens ons verblijf op het park hebben we de eerste stapjes naar de berg gezet. Letterlijk want we hebben zelfs de heuveltjes langs de weg genomen 😁 Ik had bedacht, joh het is leuk om de weg naar de alpe te vloggen dus we hebben dan ook een videocamera mee op pad genomen en een ouderwets mutsen filmpje opgenomen. Ik weet niet of het materiaal toonbaar is maar zal proberen om er wat voor jullie van te maken. Later daarover meer. Na een paar kleine wandelingen gaat vanaf maandag het toch echt wel beginnen. Ik weeg zoals de meeste wel weten natuurlijk nog al wat dus om wat minder kilos die berg op te zeulen is stap 1 mn voeding aanpassen... hoe ik dat ga doen? Nou iig voor de 100ste keer project gezond... das gewoon hendig. Staat geschreven wat we moeten eten en het is nog uitgebalanceerd ook... verder ga ik mn abbo in de sportschool maar is benutten. Ik ben nu een aantal maanden sponsor geweest maar aangezien ze loopbanden hebben toch maar is kijken of ze me nog binnen laten. Of dit allemaal gaat lukken? Jullie zullen het lezen op deze pagina! Oja en vergeet ook niet ff te doneren he! Daar doen we het toch voor! En dan nog niet eens zozeer op mij,Ben of de rest van de fam. maar vooral op onze topper Lars die samen met ons de berg op gaat en iedere dag zn actiepagina bekijkt.

Thank you to my supporters

100

Anonymous
16 June 2024

7.50

Marieke Koolen
5 June 2024

Veel succes!!

26

Anonymous
1 June 2024

Succes Linda en de rest.

10

Corina Brand
1 June 2024

50

Tim Lianne Lars Suzie En Kes Groen
31 May 2024

Veel succes topper!!! X

150

Hofmeester Dental Bv
19 April 2024

Succes namens Hofmeester Dental

75

Kemdo
4 April 2024

Succes!

200

Riddle Room
25 March 2024

Escape Room Actie

500

Like Print
13 March 2024

30

Arwin
2 January 2024

Succes Linda!

144

Opbrengsten Wijnactie
24 December 2023

26

L Vogelzang
28 November 2023

Heel veel sterkte en succes met elkaar 🍀

166

Frans En Inge Smulders
28 November 2023

26

Marg Takkenberg
9 November 2023

Succes

1,000

Tandartspraktijk Van Kemenade
7 November 2023

10

Peer Swinkels
31 October 2023

Succes met jullie tocht. Ik verdeel mijn donatie over het hele team om te laten weten dat ik jullie allemaal steun.

20

Anonymous
30 October 2023

Go Linda!

10

Marthy Raaijmakers
29 October 2023

5

Anonymous
29 October 2023

75

Familie Van Luijt
29 October 2023

Ter nagedachtenis aan 🌹Roos van Luijt-Moolenaar 🌹

10

Anonymous
29 October 2023

Heel veel succes! 🍀

26

Tineke Van Lierop
22 October 2023

Heel veel succes en sterkte voor voor jullie gezinnen

10

Carin Van De Bilt
22 October 2023

Wat een slecht nieuws beterschap en succes met deze mooie aktie

26

Anonymous
17 October 2023

Het is fijn, trots te kunnen zijn, dat je mee doet aan dit evenement. Veel succes

20

Ari En Petra Van De Kerkhof
16 October 2023

Zet hem op Linda. We zijn ook heel trots op jou

15

Siem Van Der Stoel
16 October 2023

Succes

15

Eveline Bovenkerk
15 October 2023

10

Mieke Spijkerman
15 October 2023

Top dat jullie dit gaan doen. In gedachten loop ik mee....

26

Karin Broere
15 October 2023

Heel veel succes! Goed dat je dit doet. Kanjer!

26

Fons Sanders
15 October 2023

My Activity: Wandelen