Waarom ik meedoe aan Alpe d'HuZes

Ik was 24 toen ik erachter kwam dat ik borstkanker had. Intensieve behandelingen volgden: chemo’s, operaties, bestralingen en hormonen, met alle gevolgen van dien. Alpe d’HuZes was tijdens die behandelingen een belangrijk doel. Voor mezelf vooral om weer een doel te hebben, waar ik naar uit kon kijken. Voor alle mensen om me heen ook een doel om hun gevoel van onmacht om te zetten in kracht. Wonder boven wonder liep ik een maand na mijn laatste bestraling 3x naar boven. Maar toen begon het pas. Het proces van herstellen bleek voor mij nog veel moeilijker dan ziek zijn. Het duurt wel even voordat je los kunt laten wie je was. En voordat je blij kunt zijn met wie je bent geworden. Maar ik ben dankbaar. Dit jaar word ik 30, hoe mooi is dat?! Ik ben dankbaar dat ik er nog ben. En dat gun ik iedereen. Daarom blijf ik mij inzetten. Ik zet me in voor iedereen die gezond is, dat kanker hen bespaard mag blijven. Voor iedereen die ziek is, dat ook zij aan herstellen toe mogen komen. En in gedachte ook voor iedereen die niet zo ver heeft mogen komen als ik nu ben.

Wacht niet totdat de storm voorbij is, maar leer om in de regen te dansen!