Update mei

Lieve mensen,

Vandaag, donderdag 8 mei, is het nog precies 4 weken totdat Demi en ik de Alpe d’Huez op gaan wandelen. Terwijl Dennis verder bouwde aan zijn eigen, nu al succesvolle, bedrijf zijn Demi en ik, met Lio, op trainingsweek naar Turkije gegaan (hoewel: geen hoogtemeters aanwezig, dus we hebben er maar een vakantie van gemaakt). Precies naar het resort, waar Monique en ik onze voorlaatste vakantie samen doorbrachten en waar ik Monique, ondanks de tegenvaller van slecht weer, heerlijk blij heb gezien. Ze heeft enorm van die week genoten en dat voelt voor mij nog steeds tekenend voor de laatste jaren, waarin Monique zich wat minder liet leiden door risico’s en tegenvallers, maar ‘gewoon’ intens genoot van de prachtige dingen op ons pad. Fijn, om die herinneringen ook daar met Demi te kunnen delen.

Tijdens ons verblijf daar ontving ons Alpe d’Huzes-team nog een grootse donatie. Daarmee is het totaal van de donaties fors hoger dan ons streefbedrag. We zijn oprecht enorm dankbaar, dat zo velen ons op deze manier steunen en ook direct het doel van kankerbestrijding steunen. DANK aan ieder van jullie!! Door mijn vrijwilligersrol bij de Stichting Alpe d’Huzes blijf ik goed op de hoogte van het totaal van de donaties en ook dit jaar is de grens van 12 miljoen euro weer eerder bereikt dan de afgelopen jaren.

Vandaag, donderdag 8 mei, is 2 weken voordat het een jaar geleden is, dat Monique is overleden. Het verdriet van Monique te moeten missen is voor mijn gevoel nog niets veranderd, vooral hoe intens dat verdriet is. Wel lijkt de rouw minder rauw, komen er zachte en liefdevolle herinneringen aan Monique naar de voorgrond, waar daar eerst alleen ruimte leek voor herinneringen aan de laatste zes verschrikkelijke maanden van haar leven. En daar ben ik blij om. Aan (het leven van) Monique denken mag eigenlijk alleen maar blijheid opleveren en geen pijn; het moeten missen van Monique, dat zal altijd pijn blijven doen. Hoewel Demi en ik nog vooral die pijn voelen koesteren we steeds vaker mooie herinneringen aan de tijd, waarin we elkaar een kus en een knuffel gaven en trots waren op ons; de Soulmates!

update maart

Lieve mensen,

De dagen worden langer en het heerlijk zonnige weer in de afgelopen periode maakte buiten zijn erg plezierig. Hardlopen met Demi, wandelen met Lio en samen met geweldige mensen wandelen, sporten of ‘gewoon’ een terrasje pakken; ik geniet daar enorm van. En ik ben erg dankbaar, dat die vrienden onvermoeibaar met mij ‘meedeinen’ in mijn emoties: van intens verdriet om het gemis van Monique via blijdschap en trots over Demi, Lio en Dennis naar schaterlachen om een kolder-opmerking. Het mag er in die gesprekken allemaal zijn en het is er ook allemaal.

De voorbereiding op de wandeling naar de top van de Alpe d’Hues gaat goed. Zeker ook op ‘financieel’ gebied. Vrij snel nadat we aankondigden, dat we de berg opgaan waren Demi en ik aangenaam verbaasd over de enorme hoeveelheid donaties, die we in hoog tempo bij het goede doel zagen binnenkomen. Dankbaar voor elk bedrag, soms overrompeld door enorme bijdragen, vrijwel altijd geraakt door de meegestuurde lieve berichten. Niet zo gek dus, dat de donaties nu wat opdrogen; waarschijnlijk heeft iedereen, die mee wil doen aan onze missie de zeer gewaardeerde bijdrage al geleverd. En daarmee hebben jullie donateurs er allemaal voor gezorgd, dat het toch wat arrogant hoge streefbedrag van € 7.500,00 gehaald wordt! Heel veel DANK daarvoor!!

De donatie voor de padel-clinic van Scott Goossens (op 23 mei) in nu al ontvangen. Een geweldig bedrag van € 500,00. Voor mij persoonlijk ook waardevol en belangrijk zijn de warme en liefdevolle reacties van de mensen, die ik heb uitgenodigd voor de clinic, ook van diegenen, die er om volstrekt valide redenen niet bij kunnen zijn.

Albert Vermeulen heeft zoveel mensen enthousiast gekregen voor de golfclinic van Synco Jonkeren, dat er twee groepen deelnemers zijn. Synco was graag bereid om ook de tweede clinic gratis te verzorgen, maar zijn collega Isi Kokke bood direct aan om een groep onder zijn hoede te nemen, zodat beide groepen gelijktijdig aan het golfen zijn. En Albert verdubbelt zijn donatie aan Alpe d’Huzes. Natuurlijk is het geweldig, dat de inzet van de sportmannen Scott, Synco en Isi forse donaties van Albert en ‘anoniem’ opleveren. Toch koesteren Demi en ik vooral, dat mensen ‘gewoon’ bereid zijn om dit voor ons, voor Monique te doen.

Overigens vergt een evenement als de Alpe d’Huzes niet alleen van deelnemers voorbereiding en inspanning op de dag zelf, er is ook een enorme organisatie nodig om dat allemaal goed te laten verlopen. De stichting Alpe d’Huzes is feitelijk die organisatie, bestaande uit meer dan 300 vrijwilligers. Iedereen binnen de stichting levert zijn/haar bijdrage ‘om niet’. Om in sporttermen te blijven: als amateur. Maar er is niets amateuristisch aan de organisatie van dit evenement! Binnen de stichting zijn veel afdelingen druk aan de slag om alle aspecten, die komen kijken bij een evenement als dit, meer dan goed te laten verlopen. Deze vrijwilligers zijn enorm loyaal aan het doel om kanker de wereld uit te krijgen, dus velen van hen zijn al heel erg lang betrokken bij de stichting. Hoewel een belangrijk deel van het draaiboek van de organisatie elk jaar bruikbaar is komen er ook elk jaar weer nieuwe zaken bij of wijst evaluatie uit, dat er aanpassingen nodig zijn. Uitbreiding van de groep vrijwilligers is dan ook altijd welkom. En soms vindt die werving ook ‘gewoon’ middels vacatures plaats. Ik heb enige tijd geleden gesolliciteerd op een dergelijke vacature en ik ben dankbaar, dat ik de komende jaren in de rol van teamleider Deelnemerscoördinatie een bijdrage mag leveren aan het doel van de stichting. De komende periode reis in door Nederland om kennis te maken met mijn nieuwe teamgenoten binnen Deelnemerscoördinatie en ga ik inhoudelijk ontdekken, wat er bij ‘ons werk’ komt kijken. Ik begin dus enthousiast aan die nieuwe rol, waarbij ik al wel heb aangegeven, dat ik tijdens de koersweek op geen enkel moment ‘vrijwilliger’ ben, maar dat ik daar alleen maar ben als ‘deelnemer’. Ik wil onze reis naar en van Alpe d’Hues en ons verblijf daar volledig bewust beleven met Demi, Lio en Dennis en natuurlijk met Monique!

Terwijl ik mijn updates typ gaat mijn blik heel veel over de laptop heen naar de foto’s van Monique. Ik zoek nog steeds naar haar, bij alles wat ik doe. Bette Midler zingt zo prachtig over ‘the wind beneath my wings’ en wat heeft ze gelijk met haar tekst. En hoe vlieg je verder zonder die wind? Ik ben er nog niet achter en zal dat wellicht nooit ontdekken. En iedereen, die Monique heeft ontmoet, zal dit begrijpen. 

Update februari

Lieve mensen,

In de afgelopen periode waren Demi en ik regelmatig buiten te vinden om aan onze conditie te werken. Ik ben ervan overtuigd, dat we fysiek ruim op tijd klaar zijn voor de wandeling naar de top van de Alpe d’Huez. We bereiden ons niet voor op de emotionele kant van de wandeling, die we in onze overtuiging samen met Monique doen. De afgelopen maanden hebben we onze emoties de ruimte gegeven en dat zullen we ook op weg naar, tijdens en na de wandeling doen, ongefilterd en ongestuurd.

Demi is weer aan het werk gegaan en ik mag een aantal dagen per week bij Lio zijn. Lio brengt vreugde en warmte voor iedereen in zijn buurt; een echte kleinzoon van Monique! Heerlijk nieuwsgierig en ondernemend en hij ontwikkelt zich ook lichamelijk voorbeeldig.

Inmiddels is de datum voor de golfclinic van Synco Jonkeren in Alphen aan de Rijn vastgesteld: Albert Vermeulen gaat zijn gasten uitnodigen voor vrijdag 18 april. De padelclinic van Scott Goossens is inmiddels ‘geadopteerd’ door een andere sponsor dan in eerste instantie was beoogd. Iemand, die op de achtergrond blijft en alleen maar wil, dat Monique trots zou zijn op (de organisatie van) deze clinic. Dankzij de inzet van Willem Noteboom heeft TV Uitwijk in Wijk bij Duurstede voor deze clinic 2 padelbanen beschikbaar gesteld voor vrijdag 23 mei. 

Het leven gaat inderdaad door, zoals ook uit deze update blijkt. Dat gaat voor zowel Demi als mij het ene moment (iets) makkelijker dan het andere. Ik ben blij, dat de herinneringen aan Monique niet meer alleen betrekking hebben op de laatste maanden en haar strijd, maar dat er ook ruimte komt voor herinneringen aan een stralende Monique. Daar kunnen er niet genoeg van zijn!

update december

Lieve mensen,

De update deze keer niet precies op de 13e van de maand, maar iets later. Demi, Lio en ik waren vandaag bij TLN, waar Monique bijna 45 jaar heeft gewerkt. Uiteraard omdat Monique wilde, dat haar collega’s kennis zouden maken met Lio, maar ook omdat de collega’s in actie zijn gekomen om een bijdrage te leveren aan de opbrengst van de deelname van Demi en mij aan Alpe d’Huzes. Zowel de kennismaking als het ontvangen van de (zeer gewaardeerde!) bijdrage was emotioneel. Vooral Lio ‘op kantoor’ van Momo, zonder haar stralende en trotse aanwezigheid daarbij, was (ook weer) confronterend. Ook voor de collega’s.

Ook hebben Demi en ik onze kleding voor 5 juni gepast. Een bijzondere ervaring: in een werkplaats van de fietsenmaker was een klein hoekje met kleding ingericht en er hing een gordijn voor een keukentje: de paskamer. De fietsenmaker liet direct alles uit zijn handen vallen om ons te helpen. o.a. door er een stoel bij te trekken, zodat we Lio zijn flesje konden geven. Hoe onverwacht en bijzonder de locatie ook was, door de hulp en betrokkenheid van de fietsenmaker voelde de pas-sessie ook echt helemaal gepast!

Inmiddels is duidelijk, dat de Vermeulen Groep, in de persoon van Albert Vermeulen, de golfclinic van Synco Jonkeren benut voor een mooie bijdrage aan onze missie. Dat Albert dit doet vind ik heel bijzonder. Monique en Albert zagen elkaar niet vaak, maar hun vergelijkbare kijk op het leven en de gedeelde humor maakte van elke keer, dat ze elkaar zagen ook echt een feestje.

Via deze weg wens ik jullie allemaal geweldige feestdagen toe, vol warmte en liefde. En geef in 2025 de meeste tijd en ruimte aan de mensen, die echt belangrijk voor je zijn!!

Update november

Lieve mensen,

Een maand geleden hebben Demi en ik ons ingeschreven voor Alpe d’Huzes 2025. De reacties, die we hebben mogen ontvangen op dat bericht zijn ongekend! Heel veel lieve en hartverwarmende berichten en ook hernieuwing van verwaterde contacten. En inmiddels ook al geweldige financiële steun om kanker steeds beter te kunnen bestrijden.

Het huidige bedrag gaat nog verhoogd worden door een geweldig initiatief van twee toppers in hun sport! #Scott Goossens, padelvirtuoos en #Synco Jonkeren, golfgeweldenaar, gaan zich belangeloos inzetten bij twee nog te organiseren clinics in het voorjaar 2025. Hoewel, belangeloos; zij willen daarmee bijdragen aan de opbrengst voor Alpe d’Huzes! Aan de opzet van de clinics wordt gewerkt, in samenspraak met verschillende partijen, die hiervoor die zeer gewaardeerde financiële bijdrage gaan leveren aan Alpe d’Huzes. Binnenkort meer concreets hierover. 

Kleinzoon Lio is een verrijking van de mensheid! Hij groeit voorbeeldig en heeft zijn prachtige glimlach inmiddels al vaak laten zien. Demi en ik krijgen soms beelden van hoe Monique enorm van Lio zou genieten. Met een brede glimlach zou Monique de fles geven, luiers verschonen, badderen, wandelen, zingen. Die beelden zijn helaas fantasie. Wat voor ons dus niet meer mogelijk is wensen we absoluut voor anderen: dat kanker er niet meer voor zorgt, dat je je kleinkind nooit op de arm zult nemen of dat je je geweldige oma nooit in het echt zult ervaren. En daar is, hoe kil dat ook klinkt, geld voor nodig. We zijn dan ook dankbaar voor de geweldige bijdragen, die velen al geleverd hebben. DANK JULLIE WEL!! Wil en kun je wel graag bijdragen, maar ben je daar nog niet aan toe gekomen? Geen nood, de komende maanden blijft doneren mogelijk.