Na twee keer al hebben te hebben meegedaan aan dit evenement hadden wij besloten een keer over te slaan. Maar dan wordt mijn eigen vrouw moeder en oma ziek. En op 13 Maart 2021 wordt ons door de behandelend arts verteld, dat ze longkanker had en dat er voor eventuele behandeling verder onderzoek nodig was. Wat er dan met je gebeurt is niet te begrijpen. Je probeert je achter alles te verschuilen omdat je voor elkaar de tranen probeert te verstoppen. Maar dat ging ons natuurlijk niet lukken. En we zijn na de nodige afspraken huiswaarts gekeerd om de kinderen, die bij ons thuis zaten te wachten, dit verschrikkelijke nieuws  te vertellen. Complete chaos natuurlijk. Wij zijn het vervolgtraject in gegaan met de afspraak dat op 24 maart een videosessie met de arts zou plaatsvinden. Klokslag 16:00 zaten we met hem in consult, waar we te horen kregen dat er geen behandeling meer voor haar was. Er zaten teveel uitzaaiingen door haar hele lichaam er was alleen pijn bestrijding mogelijk. Op 9 April 2021 hebben we haar moeten laten gaan.

Kort daarna hebben we op verzoek van onze zoon toch de handen weer ineen geslagen om ons te gaan inzetten. Maar na een super mooie challenge dag van Maastricht terug naar Bussum kwam er al snel het bericht dat ik niet mocht gaan deelnemen omdat ik een ernstige vorm van vaat lijden had. Ik mocht niet starten van de artsen. Nadat ik de operatie had ondergaan en weer aan de betere hand was, stond op zondagochtend m’n 7 jarige kleindochter Voor me en vroeg: " Opa als de dokter jouw beter heeft gemaakt, wil je dan samen met mijn nog een keer de berg op lopen?" En dan komt samen met de tranen een volmondig ja natuurlijk. Wij gaan samen weer proberen zoveel mogelijk geld bij elkaar te krijgen voor onderzoek zodat er in de toekomst niemand meer komt te overlijden aan KANKER…..