Vlak voor haar 50e verjaardag is bij mijn moeder borstkanker geconstateerd. Na onderzoek bleek deze kwaadaardig, maar uit haar lymfeklieren bleek dat de kanker niet was uitgezaaid door haar lichaam. Na bestralingen is zij opnieuw onderzocht en deze bleken succes te hebben gehad. Tijdens controle is er tot 10 jaar na de bestralingen niets van de kanker terug gevonden. Ze is genezen van borstkanker.

Na een verbouwing had mijn zus pijn in haar heup. "Overbelast, dat gaat wel weer over" dacht ze.

Na bezoek aan huisarts en later ook fysiotherapeut bleek niets te helpen. Daarom is ze naar het ziekenhuis doorgestuurd voor het maken van röntgenfoto's. Diezelfde middag werd ze al gebeld door de huiswarts die haar vroeg om direct te komen. Ze bleek borstkanker te hebben, al uitgezaaid tot op haar bekken.

Dat sleog in als een bom. Weer kanker in de familie, al uitgezaaid, mijn zus....

Ze moest verder onderzocht worden om te kijken wat doctoren nog voor haar konden doen. Al na een vooronderzoek met een echoapparaat was helaas al duidelijk dat ze nooit meer beter zal worden.

Om ervoor te zorgen dat ze nog zo lang mogelijk blijft leven kreeg ze medicijnen. Na hormoontabletten kwamen de chemokuren. Zo probeerden doctoren haar nog zo lang mogelijk te laten leven, maar ze wisten niet hoe lang dat nog duurde.

Na vorig jaar Alpe d Huzes samen met mijn dochters te hebben gelopen, hebben we op vrijdag 3 juni feest gevierd. Terwijl mijn dochter met de check van 16,25 miljoen op de foto ging, kreeg mijn zus te horen dat haar behandeling stopte. Versneld ben ik uit Frankrijk naar huis gekomen. Bij thuiskomst voelde mijn zus zich goed en konden we niet geloven dat het snel afgelopen zou zijn. Op vrijdag 10 juni is zij nar 8 jaar vechten op 48 jarige leeftijd gestorven aan de gevolgen van borstkanker.