Life isn't about waiting for the storm to pass it's about learning how to dance in the rain!

In 2013 ben ik besmet geraakt met het Alpe d'HuZes virus. In 2020 hoop ik voor de 7e keer naar de Alpe te gaan,voor de 5e keer als deelnemer en teamcaptain.

Soms krijg ik de vraag: Ga je nu weer???

Aangezien ik meer mensen in mijn nabije omgeving ken met kanker dan met griep ga ik weer!!

Ik hoop oprecht dat ik het nog mee ga maken dat de Alpe d'HuZes niet meer georganiseerd hoeft te worden, omdat niemand meer dood hoeft te gaan aan kanker! Dat kanker een chronische ziekte wordt waarmee je goed,gezond en gelukkig verder kunt leven. 

Zelf heb ik als kind zijnde 2 keer het geluk gehad om te genezen van die vreselijke rotziekte. Dat geluk heeft niet iedereen, mijn moeder is op 49 jarige leeftijd na een mensonterende strijd van precies 5 maanden overleden aan longkanker amper 2 jaar daarna is ook mijn vader na een ziekbed van 2,5 week overleden aan een zeer agressieve vorm van longkanker ook hij heeft maar 52 jaar mogen worden. Tijdens het ziekbed van mijn moeder besefte ik pas wat mijn ouders gevoeld moeten hebben toen ik ziek was. Het verdriet, de machteloosheid, de onzekerheid en het gevoel dat je met je rug tegen de muur staat is gewoon verschrikkelijk.

Om 2 mensen waar je zoveel van houd en die je nog helemaal niet kunt en wilt missen als zand tussen je vingers weg te voelen glippen doet pijn tot op het bot. Dat gevoel en gemis gung ik helemaal niemand.

Daarom gaan we er weer voor!!!

We gaan weer leuke acties organiseren en het zou super zijn als jullie ons daar in steunen want samen staan we sterk!!!

Groetjes Iveke