Life isn't about waiting for the storm to pass it's about learning how to dance in the rain!

Alpe d'HuZes: 2013-2014-2016-2017-2018 en 2019 als supporter, als loper, als fietser, als teamcaptain, gehuild, geknuffeld, getroost, gelachen, aangemoedigd, gruwelijk afgezien, zat geworden, onderkoeld, nagels gelakt voor Tijn, trots, vrienden gemaakt voor het leven, kou, mist, regen, zon, noodweer, en nog meer afzien maar vooral GENOTEN...... Opgeven was geen optie!!

Thuis blijven in 2020 en 2021 helaas wel! 

Maar zoals het er nu naar uit ziet staat het licht voor 2 Juni 2022 op groen!

 In 2013 ben ik besmet geraakt met het Alpe d'HuZes virus. Dit jaar hoop ik voor de 7e keer naar de Alpe te gaan, voor de 5e keer als deelnemer en teamcaptain.

Soms krijg ik de vraag: Ga je nu weer???

JA, Aangezien ik meer mensen in mijn nabije omgeving ken met kanker dan met griep ga ik weer!!

Ik hoop oprecht dat ik het nog mee ga maken dat de Alpe d'HuZes niet meer georganiseerd hoeft te worden, omdat niemand meer dood hoeft te gaan aan kanker! Dat kanker een chronische ziekte wordt waarmee je goed, gezond en gelukkig verder kunt leven. 

Zelf heb ik als kind zijnde 2 keer het geluk gehad om te genezen van die vreselijke rotziekte. Dat geluk heeft niet iedereen, mijn moeder is op 49 jarige leeftijd na een mensonterende strijd van precies 5 maanden overleden aan longkanker amper 2 jaar daarna is ook mijn vader na een ziekbed van 2,5 week overleden aan een zeer agressieve vorm van longkanker ook hij heeft maar 52 jaar mogen worden. Tijdens het ziekbed van mijn moeder besefte ik pas wat mijn ouders gevoeld moeten hebben toen ik ziek was. Het verdriet, de machteloosheid, de onzekerheid en het gevoel dat je met je rug tegen de muur staat is gewoon verschrikkelijk.

Om 2 mensen waar je zoveel van houd en die je nog helemaal niet wilt en kunt  missen als zand tussen je vingers weg te voelen glippen doet pijn tot op het bot. Dat gevoel en gemis gun ik helemaal niemand.

Daarom gaan we er weer voor!!!

Dit jaar ga ik weer fietsen voor Miranda en Chantal mijn maatjes,2 kanjers die ondanks alle tegenslagen toch altijd positief en vrolijk in het leven proberen te staan.

Voor Theo mijn fietsmaat dat de behandelingen maar weer goed aanslaan en dat ik nog vaak in je wiel mag gaan hangen.

Voor Sandy kanjer, bikkel, doorzetter!!!

Voor Tante Guus  It is what it is!

We gaan weer leuke acties organiseren en het zou super zijn als jullie ons daar in steunen samen staan we sterk!!! Alleen een dwaas blaast tegen de wind in, maar met z'n allen kunnen we de richting veranderen

Groetjes Iveke