Wandelen naar de top van de Alpe d’Huez doe ik uit naam van mijn lieve en sportieve overleden man Evert die in 2018 overleed. 

We hoopten altijd dat het onze deur voorbij zou gaan, maar eind 2017 kwam ons leven opeens in een roller coaster terecht. Na een periode van vage klachten en onzekerheid werd er bij Evert - toen 68 jaar oud - een kwaadaardige hersentumor vastgesteld, iets wat ons gezin geheel op z’n kop zette. 

Gelukkig kon een operatie in het Erasmusziekenhuis snel worden gerealiseerd, maar het glioom kon toen al niet meer volledig worden weggenomen. Tijdens de daaropvolgende bestralingstherapie brak een periode van hoop aan. En die hoop hield ons op de been, want misschien behoorde Evert wel tot die kleine groep patiënten, die na de diagnose nog vijf jaar te leven had. 

Na de operatie deden we meteen navraag of Evert wellicht met een  wetenschappelijke studie op het gebied van hersentumoren kon meedoen, maar er waren op dat moment helaas geen opties. Deze vorm van kanker kwam relatief gezien niet vaak voor en er was daarom geen geld beschikbaar om continu onderzoek te doen. Een second opinion bevestigde ondertussen, wat in het Erasmusziekenhuis eerder al was vastgesteld. Deze tijd van hoop en vrees hebben we als gezin veel tijd met elkaar doorgebracht. Na een paar maanden kwamen de klachten alweer langzaam terug en de bestralingen bleken achteraf niets te hebben gedaan. Dit was een enorme tegenslag, waar Evert vanaf dat moment berusting in had. ‘Het is, wat het is’ zo zei hij meermaals. Bij mij bleef er overigens nog altijd een sprankje hoop, want stel dat er – in welk land dan ook – plotseling een baanbrekend medicijn op de markt kwam, of een nieuw soort behandeling die alsnog kansen bood. 

Maar niets bleek minder waar. Evert is - net als vele anderen voor hem - binnen het jaar na de diagnose overleden. Het staat voor mij sindsdien als een paal boven water, dat er op het gebied van kanker en het bestrijden ervan nog veel moet worden onderzocht en dat kost enorm veel geld. Daarom wil ik me heel graag voor inzetten door mee te doen aan de actie van Stichting Alpe d’HuZes, in gedachten aan Evert. Mijn vraag aan u is: zou u misschien ook een bijdrage willen leveren om mensen zoals Evert meer kans te geven op genezing? Voor Evert is het verdrietig genoeg te laat, maar voor anderen alsnog een kans. Alvast enorm bedankt!